Dark Archives: A Librarian's Investigation into the Science and History of Books Bound in Human Skin
- Downloads：2670
- Type：Epub+TxT+PDF+Mobi
- Create Date：2021-10-21 20:21:11
- Update Date：2025-09-06
- Status：finish
- Author：Megan Rosenbloom
- ISBN：1250800161
- Environment：PC/Android/iPhone/iPad/Kindle
Reviews
Mari
，
I wish there was a brazilian edition so I could recommend it to everyone I know （or at least to my dad cause I'm pretty sure he would enjoy it） I wish there was a brazilian edition so I could recommend it to everyone I know （or at least to my dad cause I'm pretty sure he would enjoy it） 。。。more
Laura
，
What would I think of this book if I hadn’t spent years of my life studying rare books？ This is an okay introduction to the field and certainly I’m interested in how librarians/scholars discuss their work with the public！ But yeah。 Not for me。 Glad to see it published， though！
Bonnie
，
I find it hard to believe that someone who once worked in a medical library does not believe in Basic biology and science。 The author is currently caught up in dangerous ideology based on homophobia and misogyny that does not believe in biology or science。 To give you an example， Megan Rosenbloom believes that Suffragettes （Those amazing Women who fought for Women’s rights） are considered TERF’s。 WTF？ Because of her stance against Women， combined with her views regarding anti-biology， it makes t I find it hard to believe that someone who once worked in a medical library does not believe in Basic biology and science。 The author is currently caught up in dangerous ideology based on homophobia and misogyny that does not believe in biology or science。 To give you an example， Megan Rosenbloom believes that Suffragettes （Those amazing Women who fought for Women’s rights） are considered TERF’s。 WTF？ Because of her stance against Women， combined with her views regarding anti-biology， it makes the rest of her book and it’s scientific findings totally suspect。 If she refuses to accept simple biology， how can anything in her book be based on fact？I cannot recommend this book， especially considering how her scientific “facts” are tainted when the author herself refuses to believe in simple biology over dangerous cult ideology。 。。。more
Dean S。
，
Rarely do I ever read a book and afterwards immediately decide it deserves its own custom bookplate， shuffle into getting dressed as rapidly as I can， and begin sketching。 Rosenbloom's book， full of respect， empathy， curiosity， and a deep reverence for the human life and body， is one fully deserving of this jolt of artistic endeavor。When I came into this book， it was after hearing an interview with Rosenbloom， and I was immediately intrigued not by the （sometimes） gory details， but by the storie Rarely do I ever read a book and afterwards immediately decide it deserves its own custom bookplate， shuffle into getting dressed as rapidly as I can， and begin sketching。 Rosenbloom's book， full of respect， empathy， curiosity， and a deep reverence for the human life and body， is one fully deserving of this jolt of artistic endeavor。When I came into this book， it was after hearing an interview with Rosenbloom， and I was immediately intrigued not by the （sometimes） gory details， but by the stories of the books and their makers — why were they so created？ Who fashioned them， what were the lines of consent， if any？ How do we treat books that are， in part， human remains？（As it turns out， the last question is predictably complicated， and luckily there's a whole fascinating chapter on it and international law about the desecration of corpses。）I was particularly struck by a portion in the book's epilogue， where Rosenbloom， after all her explorations she's taken us through， thorny provenances and goat-skin fakes， leads the reader into thinking of their own mortality as she does hers， visiting a university medical school where bodies have been （consensually， by their people） donated for students' research。 A student， quoted， states that these "loved ones have been our silent teachers，" and so do I feel the same for these books that Rosenbloom has brought me through。 These books， their people， teach us about medicine and science， history and horror， consent and empathy and the history of ethics in the medical field。Nothing short of a provoking， death-affirming （in the best way， seriously read the epilogue） read。 。。。more
Cassi
，
This book is about “human-skin-bound” books， but it is also about the development and changing of ideas around consent， the medical clinical gaze， class and status， and the rights of humans and corpses to respectful treatment。 What could easily have been a book trading in ghoulish stories about macabre book-bindings is instead a thoughtful， serious examination about the social situations that allowed the creation of human-skin books and the continued fascination with them as morbid oddities。 Str This book is about “human-skin-bound” books， but it is also about the development and changing of ideas around consent， the medical clinical gaze， class and status， and the rights of humans and corpses to respectful treatment。 What could easily have been a book trading in ghoulish stories about macabre book-bindings is instead a thoughtful， serious examination about the social situations that allowed the creation of human-skin books and the continued fascination with them as morbid oddities。 Strong recommend。 。。。more
Helen
，
2。5 really。 I can’t understand how someone could make this topic， researching human skin bound/covered books， so boring…。but here we are。 The author should have let her friend， Caitlin Doughty， write it。 This was incredibly dull and laden with moral dilemmas…the Epilogue is totally off topic。 It took me a very long time to get through this， and I am a huge fan of The Order of Good Death， The Mutter Museum and Caitlyn Doughty…。I don’t recommend this particular book。
Czytająca Mewa
，
Kim byli ludzie， których skóry użyto？ Kim byli ci， którzy to zlecili？ Które tytuły został oprawiony w tak niecodzienną okładkę？ Czy było to legalne？ Jak inni na to patrzyli？ Jak ten wzrok zmieniał się w kolejnych latach？ Dlaczego jest tak wiele książek， które jedynie imitują te antopodermiczne？ I dlaczego tak wiele mitów okazuje się kłamstwem？„Nie da się zmienić tego jak tych ludzi potraktowano po śmierci， ale mogę przywrócić nieco szacunku ich człowieczeństwu， odkrywając ich historię， oddzielaj Kim byli ludzie， których skóry użyto？ Kim byli ci， którzy to zlecili？ Które tytuły został oprawiony w tak niecodzienną okładkę？ Czy było to legalne？ Jak inni na to patrzyli？ Jak ten wzrok zmieniał się w kolejnych latach？ Dlaczego jest tak wiele książek， które jedynie imitują te antopodermiczne？ I dlaczego tak wiele mitów okazuje się kłamstwem？„Nie da się zmienić tego jak tych ludzi potraktowano po śmierci， ale mogę przywrócić nieco szacunku ich człowieczeństwu， odkrywając ich historię， oddzielając mity od faktów i badając konteksty， w których takie traktowanie zmarłych mogło być dopuszczalne。" Tak， to przyzwoity reporterski debiut。 Mocne 3。5！ 。。。more
Varsha | restlessfiction
，
I had first heard of this work listening to My Favorite Murder and knew I had to get my hands on it。 All of my great loves （literature， history， medicine， mystery， and the macabre） in one place？ How can one resist？Thankfully， this work did not disappoint。 Rosenbloom did a phenomenal job at diving into the history of the practice， addressed key misconceptions， and brought to the fore so many nuanced discussion points。 She tore into medical ethics， racial tensions， and socioeconomic factors。 She s I had first heard of this work listening to My Favorite Murder and knew I had to get my hands on it。 All of my great loves （literature， history， medicine， mystery， and the macabre） in one place？ How can one resist？Thankfully， this work did not disappoint。 Rosenbloom did a phenomenal job at diving into the history of the practice， addressed key misconceptions， and brought to the fore so many nuanced discussion points。 She tore into medical ethics， racial tensions， and socioeconomic factors。 She shed light on varied international perspectives toward what constitutes a corpse versus a cultural artifact。 Honestly， there aren’t enough words to describe this work- it was so unbelievably illuminating and I can’t wait to learn more！I especially loved how Rosenbloom dove into the realm of death positivity。 It’s a term that I myself had never come across before， but I so appreciate it。 Why do we consider certain subjects taboo when they’re so fundamental to the human experience？ I don’t know about you， but I’d much rather engage in the dialogue than sweep it under the rug。At the end of the day， the only downside to the piece was that it felt like it was all over the place。 I know。 It’s a pretty big downside。 I loved the vivid depictions and the intense detail， but the narrative did not move in a way that made sense to me。 I wish it went in chronological order so that we could learn and evolve along with Rosenbloom。 Alas。This was a phenomenal read。 I may be a little biased because everything Rosenbloom wrote about was up my alley， but aren’t all of these reviews subjective？ It gave me a lot to think about， regarding the subject of anthropodermic bibliopegy and so much more。 Definitely give this one a read- I can safely say it is not like anything I’ve read before。 。。。more
Senga
，
Sięgając po książkę Megan Rosenbloom spodziewałam się bibliofilsko-detektywistycznej przygody， z elementami dreszczyku。 Myślałam， że będziemy krążyć po antykwariatach， prywatnych kolekcjach， śledzić nielegalne transakcje， jednym słowem poszukiwać sensacji。 Rozczarowałam się， ale jak miło！ Choć głównymi bohaterkami „Mrocznych archiwów” są książki oprawione w ludzką skórę， to przede wszystkim jest to książka o nierównościach， przywileju， wykluczeniu， etyce – lekarza， bibliotekarza， naukowczyni， st Sięgając po książkę Megan Rosenbloom spodziewałam się bibliofilsko-detektywistycznej przygody， z elementami dreszczyku。 Myślałam， że będziemy krążyć po antykwariatach， prywatnych kolekcjach， śledzić nielegalne transakcje， jednym słowem poszukiwać sensacji。 Rozczarowałam się， ale jak miło！ Choć głównymi bohaterkami „Mrocznych archiwów” są książki oprawione w ludzką skórę， to przede wszystkim jest to książka o nierównościach， przywileju， wykluczeniu， etyce – lekarza， bibliotekarza， naukowczyni， stosunku do ciała człowieka po jego śmierci na przestrzeni wieków， relacji ze śmiercią i wielu dylematach moralnych， z którymi muszą mierzyć się osoby odpowiedzialne za nie zawsze wygodną schedę po przeszłych pokoleniach。 Jest to książka arcyciekawa， fascynująca， wypełniona zaskakującymi faktami， przy tym zostawiająca czytelnika z wieloma filozoficznymi dylematami do rozstrzygnięcia。Megan Rosenbloom pracuje jako bibliotekarka medyczna na Uniwersytecie Południowej Kalifornii w L。A。 i specjalizuje się w bibliopegii antropodermicznej， czyli książkach oprawionych w ludzką skórę。 Jest członkinią zespołu Anthropodermic Book Project， zajmującego się potwierdzaniem autentyczności oprawy przy pomocy techniki peptydowego odcisku palca。 W celu identyfikacji odwiedza słynne biblioteki w Stanach i Anglii， przeprowadza badania dla kolekcjonerów， stara się podążyć każdym tropem wskazującym na obecność w jakimś miejscu książki antropodermicznej。 Nie interesują jej jednak tylko szczegóły techniczne， chce poznać historię każdego dzieła i spróbować odpowiedzieć na pytania kim był człowiek， który zdecydował się na， nazwijmy to „ekstrawagancką” oprawę， dlaczego wybrał właśnie tę książkę i czyja skóra posłużyła do wykonania oprawy。Odpowiedź na pierwsze pytanie opowiada o przywileju。 Większość okładek antropodermicznych powstała w XIX wieku。 W tamtym czasie możliwość kolekcjonowania bibliofilskich książek była rozrywką dla wybranych， a posiadanie tak wyjątkowych egzemplarzy dla wybranych spośród wybranych。 Wiadomo więc， że musieli to być bardzo zamożni biali mężczyźni o wysokiej pozycji społecznej， jednocześnie musieli mieć dostęp do materiału jakim jest ludzka skóra。 Kto go miał？ Lekarze。 Lekarze， którzy właściwie do drugiej połowy XX wieku w żaden sposób nie odpowiadali ani za to skąd pozyskują ciała do badań， dysekcji， kształcenia studentów。 Nie byli rozliczani również często z losu ciał swoich zmarłych pacjentów， szczególnie， jeśli ci pochodzili z niższych warstw społecznych i nie miał się kto o nich upomnieć。 Nawet najsłynniejsi lekarze kupowali zwłoki wykradane z grobów， bądź specjalnie w tym celu stwarzane （wystarczyło zabić）， jednak podczas gdy mordercy można było udowodnić zbrodnię， oni unikali wszelkich konsekwencji。 Mało tego， studenci medycyny sami wyprawiali się na cmentarze po świeże trupy， żeby mieć na czym ćwiczyć。 Wycięcie kawałka skóry mogącego posłużyć za oprawę nie stanowiło dla nich najmniejszego problemu。 Potem wystarczyło odpowiednio zakonserwować tkankę， znaleźć garbarnię， w której przygotuje się gotowy materiał， w który introligator oprawi wybrane dzieło。 Wszystko to było proste dla lekarza i kolekcjonera。 Drugie pytanie， choć nie pozwala udzielić jednoznacznej odpowiedzi， bo rozważanie o intencjach ludzi， którzy już dawno umarli jest zwykłym zgadywaniem， jest dla autorki okazją do opowiedzenia o dyskryminacji i nierównościach。 Wszystko to między innymi za sprawą dwóch niezwykłych kobiet， których dzieła mają antropodermiczne okładki。 Pierwsza z nich to Louise Bourgeois Boursier， XVII wieczna położna （we Francji nazywana sage-femme – mądra kobieta）， która odebrała poród Ludwika XIII i była autorką pierwszego podręcznika położnictwa napisanego przez kobietę。 Jest to historia o tym jak mężczyźni postanowili przejąć władzę nad dziedziną do tej pory będącą domeną kobiet i zmedykalizować poród。 Rosenberg opowiada o gaslightningu， fałszywych oskarżeniach， robieniu z akuszerek nieprofesjonalnych znachorek。 Udało im się zrujnować reputację najsłynniejszej położnej Francji， przejąć odbieranie porodów i doprowadzić do zupełnej marginalizacji kobiet zajmujących się lecznictwem， czego skutki odczuwamy do dziś。 Choć lekarki i lekarze są równie profesjonalni， to kobiety nadal postrzegane są jako mniej kompetentne。 „Uprzedzenia ze względu na płeć zarówno podważają umiejętności lekarek， jak i mają negatywny wpływ na przestrzeganie przez pacjentów ich zaleceń。 Lekarki spotykają się z seksizmem nie tylko ze strony pacjentów， ale także swoich kolegów po fachu。 Spośród prawie sześciu tysięcy lekarek， które wzięły udział w ankiecie przeprowadzonej w 2017 roku， aż 77，9 procent mówiło o dyskryminacji ze względu na płeć w miejscu pracy， a niesprawiedliwe traktowanie często wynikało z reakcji na ich własne ciąże。”。Druga， to jedna z pierwszych afroamerykańskich autorek， Phillis Wheatley – aż dwie pozycje zawierające jej teksty to książki antropodermiczne。 Phillis była właśnością Johna Wheatley’a， który kupił porwaną z Senegambii dziewczynkę na służbę do swojej żony。 Córka państwa nauczyła ją angielskiego w mowie i piśmie i wkrótce okazało się ， że niewolnica ma niezwykły talent literacki。 Chociaż utwory tworzone odkąd miała 14 lat były publikowane w gazetach w amerykańskich koloniach， społeczeństwo nie wierzyło w autentyczność ich autorstwa。 Uważano， że czarna osoba nie jest w stanie intelektualnie dorównać białej。 Aby zbadać czy wiersze pisała Phillis， w Bostonie zebrała się 18 osobowa komisja złożona z samych białych mężczyzn， przed którą dziewczyna musiała zeznawać， żeby udowodnić swój talent。 Historyk Henry Louis Gates stwierdził， że „w jej przesłuchaniu chodziło o człowieczeństwo wszystkich Afrykanów”。 I udało jej się je obronić。 Mężczyźni zgodnie stwierdzili， że poezja wyszła spod jej pióra， jednak mimo tego nikt w Stanach nie chciał wydać jej zbioru。 Wheatley’owie załatwili to w Anglii， a po publikacji tomiku wyzwolili Phillis。 Niestety nie zapewniło jej to ani godnego życia， ani śmierci。 Talent to było za mało aby zasłużyć na szacunek białego społeczeństwa。 Życie Phillis to dla autorki pretekst aby opowiedzieć o wykluczeniu czarnych z kultury pisanej， o linczach， dyskryminacji， handlowaniu niewolnikami do eksperymentów medycznych i ogromnej nieufności， którą żywią Afroamerykanie do białych lekarzy， wynikającej z niegodnego traktowania – „czarnej jatrofobii”。 I znów – minęło ponad 200 lat， a status czarnych Amerykanów w systemie opieki medycznej niespecjalnie się zmienił。 „Uprzedzenia lekarzy wobec czarnych pacjentów utrzymują się do dziś。 Na przykład w badaniu przeprowadzonym w 2016 roku okazało się， że niepokojąco duża liczba białych lekarzy wierzy w nieprawdziwe informacje na temat organizmów czarnoskórych （na przykład że czarni mają grubszą skórę niż biali）[54]。 Żywiący fałszywe przekonania częściej wydawali czarnym pacjentom mniej trafne rekomendacje co do leczenia。”。 Mogłabym o tym napisać jeszcze wiele， bo Rosenbloom wypunktowuje spora listę nierówności， zarówno pod względem rasy （której koncept jest tylko tworem społecznym， nie ma żadnych różnic genetycznych związanych z kolorem skóry， jak wykazuje w książce）， statusu społecznego i płci， ale najlepiej sprawdźcie to sami。Najtrudniej jest odpowiedzieć na trzecie z pytań。 Dlaczego？ Tutaj wchodzimy w obszar etyki i moralności。 Ponieważ lekarze czuli się panami ciał， a im niższy status zmarłego tym bardziej nadawało się do wykorzystania， właściwie niemożliwym do wytropienia jest pochodzenie skóry。 Da się to stwierdzić w przypadku kilku książek， ale na wysokim poziomie ogólności， na podstawie zapisków samych właścicieli książek。 Dostęp do trupów był bardzo swobodny i długo nieregulowany， a kiedy już spróbowano zamknąć go w granicach prawa， tylko umocnił podział klasowy， skazując biedotę na bycie oddaną w ręce medyków。 Również zbrodniarze skazani na śmierć kończyli na stole sekcyjnym， dodatkowo ich otwarte ciała były wystawiane na widok publiczny。 Była to dla nich najgorsza kara， bo zbezczeszczone zwłoki nie mogły powstać z ziemi na Sądzie Ostatecznym。 Nie da się ukryć， że ciało po śmierci było traktowane dość przedmiotowo。 Bardzo ciekawe są obserwacje przebiegu zmian w tym zakresie， które tak naprawdę są wynikiem II Wojny Światowej i ustaleń norymberskich， określających międzynarodowe regulacje dotyczące eksperymentów na ludziach i etyki lekarskiej w ogóle。 Dzisiaj myślimy o przedmiotach pochodzenia antropodermicznego zupełnie inaczej， większość z nas się wzdrygnie i poczuje nieswojo w ich towarzystwie。 Jest również duża dyskusja o tym co powinno się z nimi robić。 Część środowiska bibliotekarzy uważa， że należy im oddać cześć należną każdej osobie i zwrócić tam gdzie przynależały （na przykład w przypadku rdzennych mieszkańców USA）， albo po prostu pochować。 Inni są zdania， że ich obowiązkiem jest dbanie o utrzymanie ich w dobrym stanie i opatrzenie odpowiednim komentarzem， jako bardzo ważnego świadectwa historycznego。 Ta dyskusja prowadzi do dalszych rozważań – o tym kto powinien decydować co zrobić z ciałem po śmierci， czy możemy samemu o tym decydować， o oddawaniu zwłok w służbie medycynie i innych możliwościach， które są do dyspozycji。 Dla mnie arcyciekawe były historie o firmach， które zdejmują i oprawiają tatuaże， aby po śmierci ich właściciela mogły funkcjonować jako dzieła sztuki。 Cały czas staram się zdecydować co właściwie o tym myślę。Jest w „Mrocznych archiwach” jeszcze dużo， dużo więcej。 To świetny reportaż o historii medycyny， o roli i rozwoju patologii， o różnicach w moralności w różnych okresach dziejów， o pracy bibliotekarki， historyczki， technikach garbowania skóry i introligatorskich， o tworzeniu książek i miłości do nich。 Ale ostatnią rzeczą， na którą chcę zwrócić uwagę， jest niesamowity entuzjazm， zaangażowanie i szczera pasja autorki。 Na każdej stronie czuć， że kocha swoją pracę。 Do tego z ogromną wrażliwością i empatią porusza się w często budzącym u innych dyskomfort temacie ludzkiej śmiertelności。 Po pracy Megan Rosenbloom jest aktywistką śmierciopozytywności， organizuje Salony Śmierci， gdzie wspólnie z uczestnikami próbuje oswajać ten temat i w książce też jej się to udało。 Zupełnie zapomniałam o tym jak boję się śmierci i czułam się czytając „Mroczne archiwa” bardzo naturalnie。 Dawno nie czytałam czegoś tak fascynującego！Ebooka dostałam od księgarni Woblink:https://woblink。com/ebook/mroczne-arc。。。 。。。more
Katelynne
，
This was such an interesting listen though the narrator’s use of accents kind of took away from things at times。 As a public librarian it was so interesting to me how my ethics of librarianship are so different than the author’s as a rare book librarian。 Gruesome subject but I learned a lot and it was handled so well。
Melissa
，
Far less creepy or salacious than I expected。 It was very much more “why THESE books bound in human skin”， why would someone lie about a book being bound in such a way （which is part of what her project does， test the binding to see if the claim is legitimate - if possible， since the test does destroy a tiny bit of the binding， some books are unable to be tested that way）， and how does bodily autonomy and consent - or lack thereof - come into the process （she gets into deeded body programs， etc Far less creepy or salacious than I expected。 It was very much more “why THESE books bound in human skin”， why would someone lie about a book being bound in such a way （which is part of what her project does， test the binding to see if the claim is legitimate - if possible， since the test does destroy a tiny bit of the binding， some books are unable to be tested that way）， and how does bodily autonomy and consent - or lack thereof - come into the process （she gets into deeded body programs， etc work a little bit）。 。。。more
Sarah Szymanski
，
This was interesting！ And surprisingly funny。 And less surprisingly a little creepy。 But a good read overall that makes me want to seek out more death-positive materials and other mortality related topics though the author could have perhaps considered the fairly obvious power imbalances at play in books made from human skin by （mostly） wealthy white male doctors。
Shelby
，
I’m very glad I stumbled upon this book browsing my library’s stacks。 I believe this book also got a brief shoutout in a recent episode of My Favorite Murder， though that could be wrong。 I was a bit worried that a whole book would on the topic of books bound in human skin would make it bloated and that a long form article could have been better， but I was pleasantly wrong。 It was the perfect length。 The stories of each book mentioned are very interesting and explore important related topics incl I’m very glad I stumbled upon this book browsing my library’s stacks。 I believe this book also got a brief shoutout in a recent episode of My Favorite Murder， though that could be wrong。 I was a bit worried that a whole book would on the topic of books bound in human skin would make it bloated and that a long form article could have been better， but I was pleasantly wrong。 It was the perfect length。 The stories of each book mentioned are very interesting and explore important related topics including medical history， race， gender， class， amongst others。 I was also glad that it ended with modern iterations of preserving human skin。 An interesting and well-written book！ 。。。more
SueBee
，
In Dark Archives， librarian Megan Rosenbloom takes us on a journey through the lore and science of books bound in human skin。 First off， I doubt a book about anthropodermic books is everyone’s cup of tea。 For some， the “ick” factor will be too great to even consider。 Like it or not though， books bound in human skin are out there and Rosenbloom and colleagues have confirmed several via the Anthropodermic Book Project。 （They’ve also discovered that some suspected to be bound in human skin were act In Dark Archives， librarian Megan Rosenbloom takes us on a journey through the lore and science of books bound in human skin。 First off， I doubt a book about anthropodermic books is everyone’s cup of tea。 For some， the “ick” factor will be too great to even consider。 Like it or not though， books bound in human skin are out there and Rosenbloom and colleagues have confirmed several via the Anthropodermic Book Project。 （They’ve also discovered that some suspected to be bound in human skin were actually pig， rabbit， or sheep skin）。 I don’t suppose I thought too much about anthropodermic books before reading this book。 I also didn’t give much thought to early anatomists （or where they got their cadavers） but I see the connections now。 Some of it is a bit unsettling， like the fact that doctors and not Hannibal Lecters were the ones binding their books in human skin， but those were different times。 I’m pretty sure grave robbing， skinning patients， and murdering people to sell their fresh corpses are things of the past。 （Right？） Of course an ethical quagmire surrounds these books today， given that we presume most people likely did not consent to their skin becoming book leather。 Rosenbloom discusses some of the issues that institutions housing these books contend with and her own personal views on the subject， which I tend to agree with。 She also tackles some of the myths surrounding anthropodermic books， like the belief that the Nazis engaged in the practice （Rosenbloom says no anthropodermic books exist from that time period）。 Overall， the book is well researched and interesting。 If you like reading about the history of unusual things， and you don’t mind a bit of cadaver and library talk， Dark Archives just might get you through some lonely nights。 。。。more
Madeline Cook
，
DNF， so poorly written and her whole take is ……。human skin books are cool， no I will not consider the implications
Syd Linders
，
Started this book on the recommendation of a good friend and man it was right up my alley。 Feel the need to say upfront that this is not a book for the easily squeamished。 I like to think I have about as close to an iron stomach as a typical person can get， and even I was a little squicked out by some of the passages。 Just be aware of that before diving in。 But if you think you can stomach it， I *highly* recommend this book。 I liked how this book demystifies human-skin books without praising or Started this book on the recommendation of a good friend and man it was right up my alley。 Feel the need to say upfront that this is not a book for the easily squeamished。 I like to think I have about as close to an iron stomach as a typical person can get， and even I was a little squicked out by some of the passages。 Just be aware of that before diving in。 But if you think you can stomach it， I *highly* recommend this book。 I liked how this book demystifies human-skin books without praising or demonizing them。 Rosenbloom's primary stance is that the books should be respected and studied as the artifacts they are。 To me， the book reads more like a memoir than a straight informational text as its primary through-line is Rosenbloom's view towards human-skin books， medical ethics， and even her own mortality。 Makes me think about what I want to do after I expire， so to speak。10/10 。。。more
Itasca Community Library
，
Emylie says:This sounds like a book about the history of books bound in human skin， but is more a general overview of the 17 confirmed books bound in human skin。 Which I think turned out to be the best way to talk about such a intense subject。There are 50-some books alleged to be bound in human skin。 Rosenbloom never （or has yet） to find an answer about why these authors used human skin to cover their books—most of which have been medical in subject。 This whole book is about the ethics and moral Emylie says:This sounds like a book about the history of books bound in human skin， but is more a general overview of the 17 confirmed books bound in human skin。 Which I think turned out to be the best way to talk about such a intense subject。There are 50-some books alleged to be bound in human skin。 Rosenbloom never （or has yet） to find an answer about why these authors used human skin to cover their books—most of which have been medical in subject。 This whole book is about the ethics and morals of using people postmortem for a variety of reasons: anatomy research， book binding， experimentation， etc。 Why was this person used postmortem， should it have happened， what are the reasons this should（n't） have happen， etc。 And also， specifically about the books， what should we do with them？It's a fantastic read and easy for anyone to understand。 。。。more
Loren
，
Come for the descriptions of books bound in human skin， stay for the indictment of the clinical distance that allowed doctors to skin their patients and use those hides to bind medical books。 I have to admit that was not a direction I saw coming when I began reading this book。Medical librarian Megan records her adventures as a member of a group that scientifically tests books in libraries across the US and Europe。 Beyond her compassion for the mostly-unknown people whose skins were harvested to Come for the descriptions of books bound in human skin， stay for the indictment of the clinical distance that allowed doctors to skin their patients and use those hides to bind medical books。 I have to admit that was not a direction I saw coming when I began reading this book。Medical librarian Megan records her adventures as a member of a group that scientifically tests books in libraries across the US and Europe。 Beyond her compassion for the mostly-unknown people whose skins were harvested to bind these books， Rosenbloom has remarkable sympathy for the librarians tasked with preserving and protecting the books now as a way to document the abuses of the past。Other than the chapter about visiting a tannery to learn about vintage preservation processes -- which， trust me， you don't want to read while eating lunch -- the book is not as stomach-churning as one might expect。 It's a tribute to Rosenbloom's storytelling that neither she in writing nor you in reading come off as ghoulish。All in all， this is a fascinating book and perfect reading for the Halloween season。 。。。more
M Aghazarian
，
Writing style strived for creative nonfiction at points， didn't land well。 Inconsistent voice。 Repetitive。 Could have been condensed。 Partial memoir。 Writing style strived for creative nonfiction at points， didn't land well。 Inconsistent voice。 Repetitive。 Could have been condensed。 Partial memoir。 。。。more
Chanel Elise Galvan
，
Very informative， thus learned some new facts。 Not too dark but also not too lighthearted。
Stephanie Molnar
，
While most of the books deals with the title subject matter， later in the book it gets into doctor-patient relations and "clinical empathy。" While interesting to read， it seemed a bit off topic。 While most of the books deals with the title subject matter， later in the book it gets into doctor-patient relations and "clinical empathy。" While interesting to read， it seemed a bit off topic。 。。。more
Ken
，
Excellent book written on the tropic。 Reads a lot like a text book， which makes it a little dry at times。 Author also likes to go on unnecessary tangents and twice brought in "politics" which should have been left out。 But a great reference book and well footnoted/documented。 Truly enjoyed the depth of the research。 Excellent book written on the tropic。 Reads a lot like a text book， which makes it a little dry at times。 Author also likes to go on unnecessary tangents and twice brought in "politics" which should have been left out。 But a great reference book and well footnoted/documented。 Truly enjoyed the depth of the research。 。。。more
Megan
，
An interesting look at books bound in human skin that exist today （mostly in college libraries） and the psychology behind why you would choose to use human skin for a binding material。 Overall a decent anthropological survey， but the author was either too squeamish or too afraid of someone thinking she was a monster to really dive into the gory details。 A hard core archaeologist or someone with a medical background would have been better suited to this task than a librarian who's primary interes An interesting look at books bound in human skin that exist today （mostly in college libraries） and the psychology behind why you would choose to use human skin for a binding material。 Overall a decent anthropological survey， but the author was either too squeamish or too afraid of someone thinking she was a monster to really dive into the gory details。 A hard core archaeologist or someone with a medical background would have been better suited to this task than a librarian who's primary interest was in the book itself， rather than the process of making the book。 。。。more
S
，
It was incredibly interesting to learn about books made of human flesh。 It was very informational but not much else to it。 I would only recommend because of the origins of said books， not because it was actually fun to read。
Caitie
，
This book wasn’t bad， it just was a book club book that wasn’t for me。
Dani Kass
，
Wow， this book was fascinating。 I started listening to the audiobook （my first ever！） in the afternoon and couldn't go to sleep until it was over。 It was obviously interesting to learn about macabre world of binding books with human skin， but it was even wilder to learn that very little of what I expected the skins' origins to be was true。 Rosenbloom often strayed far from the idea of human bound books， and instead delved into the history of informed consent in medicine and anatomical research， Wow， this book was fascinating。 I started listening to the audiobook （my first ever！） in the afternoon and couldn't go to sleep until it was over。 It was obviously interesting to learn about macabre world of binding books with human skin， but it was even wilder to learn that very little of what I expected the skins' origins to be was true。 Rosenbloom often strayed far from the idea of human bound books， and instead delved into the history of informed consent in medicine and anatomical research， but all the side journeys were too interesting to care。 She also tackled every question I could come up with， going into race， gender and class; the laws of different countries; preconceived notions of skin taken by Nazis; consensual skin donation; fakes; the preservation of tattoos; law vs ethics; where these books are located and what the debate is about keeping vs burying/returning them and more。 I did find myself tuning out a bit during some of the stories， which is why I knocked off a star， but I wonder if that was because I was listening on 1。5x speed and whether it would have been easier to follow in text。 。。。more
Ann Vallimaa
，
It was interesting！ I kept feeling Silence of the Lambs。
Steph
，
I spotted this book in the new non-fiction section of my favourite public library and I was instantly intrigued。 Anthropodermic books aka books bound in human skin do pop up in horror pop culture and I was curious to know more about the factual history and discovery of these books。 Dark Archives did not disappoint， in fact， it sucked me completely with how the author crafted the story of how her own interest in anthropodermic books developed， how the Anthropodermic Book Project & the testing met I spotted this book in the new non-fiction section of my favourite public library and I was instantly intrigued。 Anthropodermic books aka books bound in human skin do pop up in horror pop culture and I was curious to know more about the factual history and discovery of these books。 Dark Archives did not disappoint， in fact， it sucked me completely with how the author crafted the story of how her own interest in anthropodermic books developed， how the Anthropodermic Book Project & the testing methods came to， and the history of the books and the people behind them。The author made a compelling case for the importance of preserving anthropodermic。 I confess that in the past， especially close to periods of my own loss， that I've questioned the morality of keeping anthropodermic books in collections。 Specifically， if there are living relatives of the person that can be found and the skin was used without the consent of the person， which is often the case。 Rosenbloom makes a solid argument about the importance of preserving anthropodermic books while also giving respectful space in the book for others who have voice agreements against preservation。 It was inspiring， fascinating， and exciting to read。 。。。more
Imazariegos
，
Jeez。 Quit at 20%。 Super interesting topic - super boring book。 On to something worthwhile。
Sam Mowry
，